Bir ülkede ekonomik işleyişin dayandığı temel kavramların en önemlilerin başında bir üretim, iki emek, üç bölüşüm gelir. Bunlar arasındaki ilişkinin temel çerçevesi adalet ölçüsünde çizilmezse hem çalışma hem de sosyal hayatta her geçen gün derinleşen sorunların oluştuğu bir ülke manzarası kaçınılmazdır.

Üretimin asli unsuru olan emeğe ödenen ücreti maliyet gideri olarak gören bir ekonomik zihniyetin, her seferinde emeğin hakkından kısmıya yönelmesi, tek geçim kaynağı aldığı ücret olan emek sahiplerinin alım gücünü her geçen gün daraltmaktadır.

Halbuki sermayeye hükmeden otorite emeğin karşılığında alınteri sahiplarine ödenen ücreti maliyet gideri olarak değil bölüşüm bir bileşene olarak emek sahiplerine ödenen bir pay olarak görrmelidir.

Yan ilk önce yapılması gereken emek sahiplerine bakıştaki mevcut şaşı zihniyetin düzeltilmesidir. Bu şaşı zihniyet düzeltilmediği sürece emek, üretim ve bölüşüm sistemindeki çarpıklığın giderilmesi mümkün değildir.

Bu nedenle bizim mücadelemizin özü bu çarpık ekonomik zihniyetin düzeltilerek adil bir ekonomik bölüşüm sistemin inşa edilmesine yöneliktir.